Opis
Klasyczny kryminał, który Pierre Lemaitre, jeden z najlepszych twórców gatunku, napisał do szuflady jeszcze w latach 80. XX wieku. Powieść mroczna i przewrotna, makabryczna, a jednak smakowita. Głośnym i wyczekiwanym wydarzeniem było opublikowanie jej w 2021 roku, z komentarzem Autora. Została przełożona na 10 języków.
Mistrz Lemaitre i Elżbieta Janota stworzyli kapitalny duet autorsko-translatorski. Jest dynamika, zwięzły, ale precyzyjny rysunek postaci, muśnięcie ironii, napięcie i element zaskoczenia, zwłaszcza na koniec. Czyli intrygująca powieść, nieźle skonstruowana i świetnie przetłumaczona. Nie mogła się zestarzeć.
Główna bohaterka powieści, Mathilde, zawsze była profesjonalistką. Jako członkini francuskiego ruchu oporu przerażała innych zimnym okrucieństwem, jako płatna morderczyni dyskretnie i skutecznie wykonywała swoje zadania. Do czasu… Teraz Mathilde nie tylko nie jest już perfekcyjną panią domu, nie do końca panuje też nad zawodowymi zleceniami. Reaguje zbyt emocjonalnie, w dodatku ma poważne problemy z pamięcią. Przekonuje się o tym brutalnie wiele osób. Ale w końcu, jak pisze sam autor: „Dlaczego powieściopisarz miałby obchodzić się z bohaterami łaskawiej niż samo życie?”.
Patronat medialny:
Całość jest czarna, bardzo zabawna i całkowicie nieoczekiwana.
„Madame Figaro”
Całkowity sukces, wyborny język, doskonała intryga, delikatnie sarkastyczny ton.
„Le Canard Enchainé”
Ta niewydana dotąd powieść Pierre’a Lemaitre’a jest równie zabawna, jak wybuchowa!
„Journal de Québec”
Nieubłagany i mistrzowski, zabawny pod chłodną warstwą, precyzyjny i przyjemny, zawiły i miażdżący – prawdziwa rozkosz od początku do końca.
„La Croix”
